Με τον Αυλό Βαδίζοντας

Νοικοκυραίοι σώφρονες και ηττημένοι από νωρίς

Εκχώρησαν ασθμένως των σπλάχνων τη ζωή

Μια σπείρα παρανόμων και φελλών μας οδηγεί

Σε μονοπάτια που δεν διάβηκε κανείς

Η βία απλώνει τα πλοκάμια κι η νέα γενιά

Γεμάτη απορία στριμωγμένη στη γωνία

Ζητεί το νόημα στην απελπισία

Θωπεύοντας την τρέλα ψιλή διπλοπενιά

Πειράματα αντοχής στα βολτ και ένα αντάρτικο

Φρούδες ελπίδες ενός όψιμου Ζορό

Σκόρπια φυτρώνει ενώ η χώρα οδεύει στο χαμό

Με τον αυλό βαδίζοντας βαρύ χορό ασύρτικο

Ουρλιάζουν οι σειρήνες των δημόσιων συχνοτήτων

Οι κουρσεμένες από νιτερέσια εργολάβων

Λοβοτομή σ’ ένα λαό υποταγμένων και ζητιάνων

Σχεδιασμένη εν επιγνώσει των πιθανοτήτων