Κουρσάρος Ποιητής

ΑΜΑΝΤΑ ΧΙΣΛΟΠ, Θάλασσα καὶ Ἀκτή (μεικτή τεχνική).

Ἕνας κουρσάρος ποιητὴς

Στὴ μαύρη του μὲ τύλιξε

Σημαία τῆς σιωπῆς

Μ’ ἕνα σπαθὶ δαμασκηνὸ

Μὲ κρύσταλλα καὶ κέραμους

Μ’ ἔσκισε ὣς τὸ λαιμό

Νά ’ταν ὁ Σὰρτρ καὶ ὁ Καμὺ

Νά ’ταν ἡ νεκροκεφαλὴ

Ὀσμίστηκα τὰ χνῶτα τοῦ θανάτου

Μὲ ὅπλο δάκρυ ἁρμυρὸ

Βγῆκα ἀπάνω στὸν ἀφρὸ

Ξαπόστασα στὸ κύμα τοῦ πελάγου

Ἕνας κουρσάρος ποιητὴς

Λουσμένος στὸ λευκό του φῶς

Τραγούδια ἔλεγε τῆς γῆς

Νιός, μαυρισμένος καὶ γυμνός

Λιαζότανε ἀμέριμνα

Θεὸς μοναχικός.

Ὕστερα ἔγινα πουλὶ

Μισότυφλo καὶ πέταξα

Πρὸς τὴν Ἀνατολή.

Σὰ νὰ μοῦ ἀχνογέλασε

Στὸ τέλος τῆς ἀφήγησης

Μὰ δὲν ξέρω τί ἀπέγινε.