22 Ιαν 2014

Κουρσάρος Ποιητής





ΑΜΑΝΤΑ ΧΙΣΛΟΠ, Θάλασσα καὶ Ἀκτή (μεικτή τεχνική).


Ἕνας κουρσάρος ποιητὴς
Στὴ μαύρη του μὲ τύλιξε
Σημαία τῆς σιωπῆς

Μ’ ἕνα σπαθὶ δαμασκηνὸ
Μὲ κρύσταλλα καὶ κέραμους
Μ’ ἔσκισε ὣς τὸ λαιμό

Νά ’ταν ὁ Σὰρτρ καὶ ὁ Καμὺ
Νά ’ταν ἡ νεκροκεφαλὴ
Ὀσμίστηκα τὰ χνῶτα τοῦ θανάτου

Μὲ ὅπλο δάκρυ ἁρμυρὸ
Βγῆκα ἀπάνω στὸν ἀφρὸ
Ξαπόστασα στὸ κύμα τοῦ πελάγου

Ἕνας κουρσάρος ποιητὴς
Λουσμένος στὸ λευκό του φῶς
Τραγούδια ἔλεγε τῆς γῆς

Νιός, μαυρισμένος καὶ γυμνός
Λιαζότανε ἀμέριμνα
Θεὸς μοναχικός.

Ὕστερα ἔγινα πουλὶ
Μισότυφλo καὶ πέταξα
Πρὸς τὴν Ἀνατολή.

Σὰ νὰ μοῦ ἀχνογέλασε
Στὸ τέλος τῆς ἀφήγησης
Μὰ δὲν ξέρω τί ἀπέγινε.

2 σχόλια:

Ξωτικό είπε...

...σου αχνογέλασε, ναι, αλλά εγώ τον είδα να σου κλείνει και το μάτι!

πολύ ωραίο - για κάποιο λόγο με συγκίνησες πολύ μ' αυτό το ποίημα

Evi Voulgaraki είπε...

Χαίρομαι που σε συγκίνησα, αλήθεια. Άμα "μου κλείνει και το μάτι", χαίρομαι διπλά. Πάντα κάτι παραπάνω ξέρει ένα ξωτικό...