Ὀσμίζομαι τὴν ἀντάρα ποὺ ἔρχεται

 ΕΥΗ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ-ΠΙΣΙΝΑ, Τοπίο τῆς Ψυχῆς μου 
Αὔγουστος-Σεπτέμβριος 2013. Ἀκρυλικὸ σὲ καμβᾶ. Διαστάσεις 20 x 20 ἑκ.

Ἀπώλειες ὑπέρτερες πολέμου

Μὲ θάλαμο ἀερίων μοιάζει ἡ χώρα

Ποὺ νευροπαραλύουν ὅσους δὲν νεκρώνουν

            Τὰ φύλλα τῆς γαρδένιας μοσχοβολοῦν μεθυστικά

Ποὺ τὸ νοῦ θολώνουν τῶν καλόπιστων

Ποὺ πεδικλώνουν στὰ δεσμὰ τῆς ἐξυπνάδας τους τοὺς ξύπνιους

Μοναχικὸς ὁ ἀσκητὴς μὲς στὸ θολάμι του

Χαράζει μὲ τὰ νύχια του στὸ βράχο τὰ σημάδια

            Σμίγοντας μὲ τὸ γιασεμὶ

Ὀσμίζομαι τὴν ἀντάρα ποὺ ἔρχεται

Ὀσμίζομαι τὸ ἄσπρο σου ἄρωμα

Ὀρθώνομαι καὶ φλέγομαι στὸ φῶς τὸ ἐωθινό

            Σὲ πάλλευκο φιλί

Καθὼς χορεύουν ἀνεπαίσθητες οἱ σκόνες στὸ στερέωμα

Καθὼς βροχὴ χαϊδεύει τὶς πλάτες τῶν παιδιῶν

Στὴν ἅπλα τῆς ἀλάνας 
Τὸ μπάσο μοῦ κρατᾶ ὁ ἦχος τῆς καρδιᾶς

.