Το «Αγιορειτικό Βήμα» σε Έργα του Διαβόλου

Πρωτοβουλία Χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, Νεοφασισμού, Νεοναζισμού

http://www.facebook.com/groups/christianantirafana/

e-mail: christianantirafana@yahoo.gr

Τετάρτη, 30 Απριλίου 2014

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σχετικά με την Προβολή του Η. Κασιδιάρη από το "Αγιορειτικό Βήμα"

 

Η Πρωτοβουλία Χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, Νεοφασισμού, Νεοναζισμού διαμαρτύρεται για τον τρόπο με τον οποίο έγινε και προβλήθηκε από το πόρταλ «Αγιορειτικό Βήμα» η τελευταία συνέντευξη του Ηλία Κασιδιάρη, σε προεκλογική περίοδο.

Παρά το ότι ο εθνοφυλετισμός έχει ρητώς καταδικασθεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία από το 1872, τα άφθονα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην ποινική δικογραφία σε βαθμό κακουργήματος που εκκρεμεί, τα κείμενα της ίδιας της οργάνωσης και τις μαρτυρίες και τις καταγγελίες που συνεχώς βγαίνουν στο φως σε σχέση με τον συγκρητιστικό, αιρετικό και νεοπαγανιστικό και νεοναζιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, το «Αγιορειτικό Βήμα» με τη σχετική συνέντευξη, στις 28 /4/14,[1] με χαρακτηριστικά «αγιογραφίας» επιτρέπει και διευκολύνει τον Ηλία Κασιδιάρη να εμφανίζει ότι η παράταξή του στηρίζει τη χριστιανική πίστη.

Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία χριστιανού πατέρα πρώην μέλους της οργάνωσης που δημοσιεύθηκε στις 27/4/14 στην Εφημερίδα των Συντακτών[2] για τον θρησκευτικό χαρακτήρα της δολοφονικής βίας, για τις ηλιολατρικές και παγανιστικές τελετές, για τον χαρακτήρα της οργάνωσης ως μυστηριακής θρησκείας, για τα μνημόσυνα στο γερμανικό νεκροταφείο, για τη χρήση παγανιστικών συμβόλων και άλλα πολλά που τεκμηριώνονται όχι μόνο από την προσωπική άμεση γνώση του καταγγέλλοντος πατέρα, αλλά και από τα κείμενα της ίδιας της οργάνωσης.

Είναι προφανές ότι τίποτε από τα παραπάνω έργα δεν συνδέεται με τη χριστιανική πίστη ούτε και με την αγιορειτική πνευματικότητα.

Το «Αγιορειτικό Βήμα» δεν είναι βήμα των αγιορειτών πατέρων. Είναι προσωπική επιχείρηση του κ. Γιώργου Θεοχάρη. Ο επιχειρηματίας μεταχειριζόμενος τον συγκεκριμένο τίτλο ιδιοποιείται στην πραγματικότητα και εμπορευματοποιεί την αγιορειτική παράδοση. Δεν θα έπρεπε τουλάχιστον η επιχειρηματική του δραστηριότητα να συνάδει στοιχειωδώς με την παράδοση αυτή, ή τουλάχιστον να μην την αντιπαλεύει ευθέως και δολίως, διευκολύνοντας την προσηλυτιστική δραστηριότητα της νεοπαγανιστικής Χρυσής Αυγής, και μάλιστα σε τόσο ευαίσθητη περίοδο;

Πέρα από τη δική μας καταγγελία παρακαλούμε εξάλλου και την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, παρότι δεν φέρει καμία ευθύνη, να λάβει υπόψιν της το ανακύπτον ζήτημα και να τοποθετηθεί και αυτή αρμοδίως διαχωρίζοντας ή διευκρινίζοντας τη θέση της, προς όφελος του χριστεπώνυμου πληρώματος και του λαού.

---

[1] http://www.agioritikovima.gr/arthra/item/31718-%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B7%CE%BB-%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B2%CE%AE%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%82,-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1,-%CE%BF-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BB%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%AD%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CF%82

[2] http://www.efsyn.gr/?p=193019

Ελικώνας: Στα Ψηλώματα

Πορεία από την Ευαγγελίστρια, διαμέσου του δάσους από βελανιδιές και έλατα προς τον αρχαίο ναό του Απόλλωνα, το Κρύο Πηγάδι, τη Σημαία (κορυφή) και κατόπιν κατά μήκος της κορυφογραμμής με κατάβαση προς το φαράγγι της Γλυκής.

 

Φωτογραφίες: Κάποιος από τους Δημήτρη, Γιώργο, Μαρία, Ηλία-Πορφύριο

Η Μυζήθρα της Μάνας

Δίπλα στην παραδοσιακή μυζήθρα από τυρόγαλο υπάρχει και μια απλούστερη δυνατότητα, κατάλληλη και για αστικό νοικοκυριό. Η παρασκευή μυζήθρας από γάλα. Είναι απλούστατη και η ποιότητά της εξαρτάται από την ποιότητα και την υφή του γάλατος.
Είχαμε μια χύτρα πρόβειο γάλα (8 λίτρα). Έπηξα γιαούρτι, κράτησα σκέτο και με τη μισή περίπου ποσότητα έφτιαξα μυζήθρα.
Η παρασκευή είναι απλούστατη. Ανακατεύεις διαρκώς το γάλα μέχρι το σημείο βρασμού. Κατόπιν το πασπαλίζεις με λίγο ξινό και το κατεβάζεις από τη φωτιά αμέσως. Άλλοι το φτιάχνουν ραντίζοντάς το με λίγο ξύδι, αλλά εγώ το δοκίμασα με ξινό. Αρχίζει να κόβει και να διαχωρίζεται η μυζήθρα. Το περιμένεις όσο χρειάζεται. Κατόπιν το αδειάζεις σε μια πετσέτα στερεωμένη σε σουρωτήρι που έχεις τοποθετήσει σε μια δεύτερη κατσαρόλα. Εδώ χρειάζεται να πιέσεις, με υπομονή και επιμονή, κάνοντας την πετσέτα δεματάκι και σφίγγοντάς το μέχρι να φύγει όλο το υγρό και να κολλήσει μεταξύ της η μυζήθρα. Αφού φύγει όλο το υγρό, πιέζεις ξανά με ένα μαρμαράκι δίνοντάς της σχήμα. Από τη μισή κατσαρόλα έγιναν δύο δεματάκια μυζήθρα, που όταν τα κρέμασα να στεγνώσουν δεν έσταζαν πια καθόλου.
 

Το αποστάγγιγμα αυτής της μυζήθρας είναι στην πραγματικότητα γάλα, που απλώς έχει καρυκευτεί με λίγη όξινη γεύση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο φαγητό, και ήδη σκέφτομαι διάφορες συνταγές που θα εμπλουτιστούν με τη γεύση του.
Η μυζήθρα μας θα αλατιστεί αύριο ή τη Δευτέρα, ακολουθώντας από εδώ και πέρα τη συνταγή της παραδοσιακής μυζήθρας.
Πέρα από τη χρήση της μυζήθρας στα μακαρόνια, η μυζήθρα τρώγεται ευχάριστα όταν είναι φρέσκια και μπαίνει σε ποικίλα φαγητά και γλυκά. Επίσης τηγανίζεται δίνοντας ένα πολύ λεπτό άρωμα, και δεν λιώνει, άρα είναι πολύ κατάλληλη και για σαγανάκι.

Η Μυζήθρα του Τσοπάνη

 

Δεν είχα ξαναδεί πώς. Δεκάδες φορές είχα δει πώς πήζουν το τυρί, τη φέτα, αλλά ποτέ δεν είχε τύχει να φτιάξουμε μυζήθρα.

Το πρώτο που κατάλαβα είναι πώς χρειάζεται πολλή φωτιά – και τα ανάλογα ξύλα, κατά προτίμηση πουρνάρια. Τρέξαμε λοιπόν και κάναμε μερικά με την κοσόρα – θα χρειαστούν άλλωστε μεθαύριο του Αϊ- Γιώργη στο ψήσιμο. Ασφαλώς είναι αναγκαίο ένα καζάνι για βράσιμο. Εκεί λοιπόν ρίχνεις το τυρόγαλο: ένα κιτρινωπό υγρό, δηλαδή το υπόλειμμα που στάζει σε δοχείο καθώς στραγγίζεις τη φέτα. Αυτό το ανακατεύεις διαρκώς μέχρι την ώρα που θα βγάλει επάνω λευκό πηχτό αφρό, λίγο πριν το σημείο βρασμού. Τότε ρίχνεις το πρόσγαλα, που είναι απλώς πρόβειο, καλά βρασμένο και κρυωμένο γάλα. Σε όλο το καζάνι τυρόγαλο (περίπου 30 λίτρα) αρκεί ένα λίτρο γάλα. Αυτό ενεργοποιεί το τυρόγαλο και αυξάνει την ποσότητα του λευκού αφρού. Ο αφρός αυτός δεν είναι στην πραγματικότητα άλλο από το παχύ στρώμα του γάλατος, το οποίο έτσι πάλι διαχωρίζεται από το κιτρινωπό υπόλοιπο τυρόγαλο. 

Το αφήνουμε να ηρεμεί βράζοντας, δίχως να ανακατεύουμε, μέχρι να πετάξει τον πρώτο "καλόγερο" (φουσκάλα ). Τον καλόγερο τον μαλακώνουμε ρίχνοντας απάνω του με ένα μπρίκι λίγο κρύο νερό τοπικά, ώστε να ηρεμήσει και να συνεχίσει να βράζει ομοιόμορφα. Χαμηλώνουμε τη φωτιά (αφαιρώντας ξύλα), ώστε να έρχεται η βράση μαλακά. Μετά τον τρίτο καλόγερο, μπορείς και πρέπει και πάλι να ανακατέψεις. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται 3 φορές. 

Κατόπιν, παίρνεις τον αφρό, το πηχτό στρώμα του γάλατος που βρίσκεται στην επιφάνεια. Προσέχεις να βυθίζεις αρκετά την κουτάλα ώστε να παίρνεις μονομιάς ολόκληρη την ποσότητα, και συνάμα αρκετά προσεκτικά, ώστε να μην το διαλύσεις και χαλάσεις τον διαχωρισμό. Το αδειάζεις σε μια πετσέτα της κουζίνας καθαρή και στεριωμένη σε ένα καλούπι ή κόσκινο. Και πάλι τρέχουν έξω τα περίσσια υγρά. Βοηθάμε αυτή τη διαδικασία πατώντας με μια καθαρή πέτρα, κατά προτίμηση ένα πλακέ μαρμαράκι, δίνοντας και σχήμα στο... μπογαλάκι μας. Το προτιμούμε να γίνει λίγο πλακέ, σαν ρόδα, για να στέκεται καλύτερα η μια πάνω στην άλλη. Δένουμε κατόπιν την πετσέτα σφιχτά και την κρεμάμε.

Μένει έτσι κρεμασμένη δυο μέρες, ώστε να στεγνώσει – όχι υπερβολικά. Κατόπιν την ανοίγεις και την πασπαλίζεις με μπόλικο αλάτι. Αν φαγωθεί φρέσκια, συντηρείται στο ψυγείο και δεν χρειάζεται πολύ αλάτι. Αν όμως πρόκειται να φαγωθεί σε βάθος χρόνου, πρέπει να αλατιστεί βαριά και να μείνει να αερίζεται για να συντηρηθεί – και εκτός ψυγείου. Μια καλοαλατισμένη μυζήθρα συντηρείται μέχρι ένα χρόνο. Αυτή είναι η λεγόμενη "ξερή" μυζήθρα, ενώ η φρέσκια διατηρείται μαλακή.

Βγάλαμε δυο δεματάκια, δυο κιλά περίπου, υγρή, που θα χάσει και άλλο από το βάρος της στην πορεία.

Και ξεκλέψαμε κιόλας λίγη που τη φάγαμε ζεστή, σκέτη, ανάλατη αλλά και με λίγο μέλι βουνίσιο.

Προσοχή: το αρχικό τυρόγαλο πρέπει κατά την κατασκευή της φέτας να έχει ως γάλα βράσει τουλάχιστον στους 65ο C.

Κοντά στην παρασκευή της μυζήθρας τραγουδήσαμε και μάθαμε κλέφτικα τραγούδια, κι έτσι είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο που μπορεί να φέρει τούτη η χαμοζωή.

 

Χριστός Ανέστη!

Η εις Άδου Κάθοδος από τη Μονή της Χώρας (Καχριέ Τζαμί)

Χριστός Ανέστη!

Ιδού το χαρμόσυνο άγγελμα. Αυτό που όλα τα αλλάζει. Πάνω σ’ αυτό αναμετριούνται η διερώτηση, η δυσπιστία, η αμφιβολία και η πίστη.

 Χριστός Ανέστη! είναι η καρδιά του πρωτοχριστιανικού κηρύγματος. Ένα ρήμα, ένα ουσιαστικό, η άκρα λιτότητα ως ταιριάζει στην άκρα ταπείνωση. Δυο λέξεις, που εμπεριέχουν το σύνολο της χριστιανικής διδαχής.

Χριστός Ανέστη! είναι η καρδιά της πίστης μας – και όλα τα άλλα περιφράσεις και επεξηγήσεις.

Χριστός Ανέστη! γίνεται χαιρετισμός, γίνεται αγκαλιά, γίνεται τραγούδι, γίνεται φιλί.

Χριστός Ανέστη! και τι νόημα έχουν τα χρόνια πολλά, μια άνευ ουσία επένδυση στην αφθονία. Πόσο χλωμά μπορεί να μοιάζουν όλα μπροστά στο φως της Ανάστασής του.

[Χριστός Ανέστη! Και είχα την ευλογία και τη μεγάλη χαρά να περάσω μια βδομάδα ησυχίας, ανάμεσα σε ήσυχους ανθρώπους, σε ζώα και πουλιά, σε τραγούδια, φωνές, γέλια και κλάματα. Μακριά από όλα τα media που φιλοδοξούν διαμεσολαβώντας να επικαθορίζουν τη ζωή μας.

Χριστός Ανέστη! Και θυμήθηκα πόσο ωραία είναι η απλή ζωή, η φύση, το άρμεγμα, το περπάτημα, η φωτιά... Πόσο ωραίος ο κόσμος Του.  Πόσο ελεύθερος.

Χριστός Ανέστη! Και χάρηκα ευλογημένα διαβάσματα που έγιναν και από υποχρέωση αλλά κόμισαν βαθύτατη χαρά].

Ανέστη Χριστός! Κι ας έχουμε σακατευτεί, μπερδευτεί, αλλοτριωθεί, σκλαβωθεί.

Ανέστη Χριστός! Και βρίσκει πραγμάτωση το όραμα του Ιεζεκιήλ.

Ανέστη Χριστός! Και ζωή εκ του Άδου ανέτειλε.

Ανέστη Χριστός! Και ζωή πολιτεύεται.

Καθώς προσμένουμε και εργαζόμαστε για την κοινή μας ανάσταση, Χριστός Ανέστη!