Ένα με τη Θάλασσα

 Εύη Βουλγαράκη-Πισίνα, Σχοινιάς. Απόμερα.

Ακουαρέλα σε χαρτί. Διαστάσεις 35 X 50 cm. 2010.

 

Είχε τη γυναίκα στα χέρια του. Το κεφάλι της ακουμπούσε το μηρό του. Αφημένη απόλυτα στο κύμα των αισθήσεων. Το στήθος της κραταιό, ανάσαινε βαριά. Ήταν γλυκιά και μαλακή σαν κρέμα. Δίσταζε να την αγγίξει. Τον τρόμαζε η τόση εγγύτητα. Άρχισε να της μιλά, συγκροτημένα, τριτοπρόσωπα, φιλοσοφικά…

Η γυναίκα αναδεύτηκε. Εκείνος συνέχισε. Ο λόγος, αφηρημένος, διαχεόταν σε κύκλους ομόκεντρους, θεωρητικούς, νηφάλιους, τακτικούς.

Η γυναίκα σηκώθηκε, έγινε γέλιο, έγινε κλάμα, έγινε σταγόνα που έσμιξε με τη θάλασσα, έγιν’ αέρας κι εχάθη…