Κέλλυ Μακ Ντόναλντ, Ένα για μένα, ένα για σένα
Ανάπαυση με τιρκουάζ. Στην όσφρηση προστίθεται η γεύση του ποτού, τη φαντασία επισκέπτονται μια ομπρελίτσα κι ένα καλαμάκι. Τώρα χορεύουν οι ομπρελίτσες, τα καλαμάκια, οι σημαιούλες. Μεθώ από χαρά. Δυο συνάδελφοι διακρίνονται από μακριά καθώς έρχονται φορτωμένοι με ψώνια ή ίσως βιβλία.
Η φωνή του καθηγητή ακούγεται μέσα από το ανοιχτό τζάμι, αρμονική και ήρεμη. Κάποιοι εργάζονται και εργάζονται καλά.
Χαρτί δεν έχω. Γράφω στο γενναιόδωρο περιθώριο του βιβλίου του Τσέχωφ. Το κουδούνι χτύπησε. Πρώτα πλησιάζουν παιδιά, κι άλλα παιδιά. Στο δεύτερο ήχο θα πάμε μέσα για μάθημα. Παιδεία μετά παιδιάς, παιδεία ένα με τη χαρά. Θα συναντηθούμε σε ένα δυο μόλις λεπτά σε περιβάλλον δομημένο αυστηρότερα. Θα βυθιστώ στα μάτια σας, κι εσείς στα δικά μου καθώς θα υπηρετήσουμε το πιο ανθρώπινο, το πιο αληθινό, το πιο δημιουργικό, το πιο αντισυμβατικό μάθημα του σχολείου. Με το κουδούνι, σήμανε η ανάγκη του επιλόγου. Να σπεύσω να προλάβω να πω μόνο πως είστε η χαρά μου, μαθητάκια μου.
Ήλιος καυτός. Ξανοίγονται τα χρώματα, ξανοίγονται τα κέφια. Το σχολειό μας δεν υπολείπεται σε τίποτα στην «παρεχόμενη γνώση», αλλά υπερτερεί όλων των σχολείων που γνωρίζω στην πραγματική αγάπη στα παιδιά.
Στους μαθητές και τις μαθήτριες του Β΄ ΓΕΛ Χαλανδρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου