Έρευνα και πίστη. Μια κυριακάτικη, θραυσματική προσέγγιση.

Free from time. Έργο του Ιρανού ζωγράφου Hessam Abrisham. 

Μεικτή τεχνική σε καμβά.

Έχω επιλέξει μεγαλύτερη σιωπή γύρω από τα πολιτικά πράγματα. Αφενός διότι αισθάνομαι την ανάγκη να διαφυλάξω τον λόγο από το να ευτελίζεται σε κραυγές. Αφετέρου διότι έχω από χρόνια εθιστεί στην επιστημονική διάρθρωση του λόγου και στην τεκμηρίωση. Στιγμές διαισθητικής ενόρασης καταυγάζουν με το φως τους και οργανώνουν το λόγο γύρω από άξονα.

Πόση μα πόση διαφορά έχει αυτό από τη μαντική καφενείου, τη μετατροπή του άγχους μας και της κακότροπης αδημονίας μας σε πρόβλεψη, τις κάθε λογής αυτοεκπληρούμενες προφητείες, τις ιαχές που προκύπτουν από τη βαθιά απογοήτευση που γεννά η ψευδαίσθηση της παραδείσιας, δίχως σπίλο, κατάστασης πραγμάτων!

Δεν μιλώ για ό,τι δεν γνωρίζω, και αυτή τη στιγμή είναι πολλά τα άγνωστα σημεία σε μια διαρκώς εν εξελίξει δυναμική κατάσταση.

Μήτε λαχταρώ να οδηγήσω πλήθη, μήτε διά της μπουρδολογίας να υπερυψωθώ πάνω από τα πλήθη. Και δεν θα το ανέφερα καθόλου, αν δεν συνέβαινε να είναι φαινόμενο τόσο βασανιστικά συχνό, όσο και τραγελαφικά προφανές, σε μια προφάνεια εκτυφλωτική για όλους πλην του δύστυχου κάθε φορά εμπλεκόμενου...

Βαδίζουμε σε δύσβατη πορεία, κι ο νους μας πρέπει να είναι άδειος από αγωνιώδη ερωτήματα, οι δυνάμεις μας δεν πρέπει να σπαταλιούνται παρά να συντηρούν τη βέλτιστη φυσική κατάσταση.

Περιφρονώ για πολλοστή φορά τη δήθεν φιλοσοφική απαισιοδοξία, κάστρο απόρθητο για τους περισπούδαστους ρέκτες μιας αέναης καταστροφής.

Παραμένω με τη μαρξιστική θεώρηση, της φιλοσοφίας, της σκέψης, του λόγου που ζητούμενό του είναι να αλλάξει τον κόσμο.

Με δυο λόγια, ζω σε όλο το βάθος την πασχάλια χαρά, τον Αναστάντα και νικητή του κράτους του θανάτου.

Ἀνέστη Χριστὸς καὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐν τῷ μνήματι.

Ἀνέστη Χριστὸς καὶ πεπτώκασι δαίμονες.

Ἀνέστη Χριστὸς καὶ ζωὴ πολιτεύεται.