Μια ζωή σημαδεμένη από τη μοίρα
δικαιοσύνης θύμα ταμένη από πατέρα κι από μάνα
δικαιοσύνης θάμα σα σκαφτιάς γυρεύω
σέρνοντας πόδια και μηρούς και όχι δίχως φύρα.
Ο νους μαραίνεται σαν εννοεί με πόνο
τους χίλιους τρόπους που δουλεύει το κακό
ασίγαστο αργόσχολο ευρηματικό
μ' ένα χαμόγελο που δόντια δείχνει μόνο
και σφυρίζει όσο σε σιγοκαίει και τσιτσιρίζει
— αγνή και φρέσκια σάρκα — ηδονικά
βάσταγε θόρυβο αβάσταχτο καρδιά
ταμένη από πατέρα κι από μάνα
δικαιοσύνης εργαζόμενη το θάμα
που έρχεται σαν καθυστερημένο λεωφορείο
όταν πια τέσσερις σε φέρουν σε φορείο
και όλοι σε υμνούν την ώρα εκείνοι αντάμα.
Ο πίνακας, με τον τρόπο του Μοντιλιάνι, έργο της
Magdalena Walulik
Magdalena Walulik
